Parradee: รายละเอียดงานอัลบั้ม Only you ……. เพียงเธอ

Parradee: รายละเอียดงานอัลบั้ม Only you ……. เพียงเธอ



Parradee = ? .

ภารดี......... เป็นชื่อ ของเทพเเห่งการสื่อสาร ในศาสนาฮินดู

นำมาใช้ เพราะอยากมีภาระ เเต่เป็นภาระที่ดี

อยากเป็นส่วนหนึ่ง ที่ทำหน้าที่ต่อสังคม เราอยากนำ สิ่งที่เราถนัดในเเง่ของศิลปะ ดนตรี มาเป็นส่วนช่วยสังคม

ในเท่าที่เราจะมีโอกาส หรือ ถ้าพิมพ์คำพ้องเสียง จะกลายเป็น paradise ที่เเปลว่า สรวงสวรรค์ได้อีก

จึงคิดว่าน่า จะเป็นชื่อของกลุ่มขับเคลื่อน ที่พยายามนำเสนอถึงเรื่องดีๆ ในเเง่มุมต่างๆได้

อยากพัฒนา สังคม เเละ สิ่งต่างๆในประเทศเรา เท่าที่โอกาส เเละ ความสามารถ ที่มีจะอำนวย



ที่ผ่านมาจนขณะนี้ ชาวคณะ ภารดี..ได้ ทำอัลบัม งานดนตรีขึ้น

โดยใช้ชื่อ อัลบัมเเรกว่า Healing ...เมื่อ ปลายปี 2007 เเละ กะลังมีชุดที่ 2 ชื่อ Only you เร็วๆนี้


Healing

style ชุดเเรกเป็นดนตรี อะคุสติกน้อยชิ้น สบายๆ ที่เน้นการผ่อนคลาย มีเพลงอยู่ทั้งหมด 15เพลง

เป็น เพลงร้อง 5เพลง 10 เพลง เป็นดนตรี บรรเลง โดย จะเน้น การบรรเลงกีตาร์ตัวเดียว เป็นหลัก ซึ่งจะเป็นเหมือน เอกลักษณ์ เเละ จุดยืน ของงานอัลบัมนี้


Only you

ส่วนชุดที่ 2 เปนการทดลองทำงานในลักษณะ concept Album

การทำงานครั้งนี้ เหมือนภาพวาด หรือ รูปถ่าย ที่ถ่ายทอดออกมาจากสถาณะการจริง

ในงานชิ้นนี้ ตั้งใจให้ออกมามีเพลงที่ต่อเนิ่องกัน เพื่อจะเล่าเรื่องในทิศทางที่จะเสนอ มีเพลงร้อง เเละ บรรเลงอย่างละครึ่ง

มีความคิดอยากให้เหมือนดูหนัง หรือ เป็นละครที่เเสดงด้วยเสียง เล่าเรื่องออกมา ด้วยเพลงที่มีความเชื่อมโยงกัน

เพลงที่เพิ่มมา2เพลง เป็นงานdemo ที่กำลังทำ แล้วถูกล้มเลิกไป แต่ก็ก่อแรงบัลดาลใจในทุกเพลงที่อยู่ในalbum
จึงขอนำมาลงไว้ณ.ที่นี้ด้วยใน bonus track

หากแม้มีข้อดีใดๆ ขออุทิศแด่ แรงบัลดาลใจนั้นด้วยในทั้งหมดสำหรับเธอ


ขอบคุณแทนเธอคนนั้นด้วย aj.t

Special Thanks,project 2
I would like to thanks my mum, my dad, my sister and whole lot of my family who always there when I feel weak and confused.

Thank you, my teachers, from every schools and university, who untie blindfolds over my eyes ;

Dr. Kris Sucharitkul(ดร.กฤษณ สุจริตกุล), without you this album will never seen daylight. I am humbled that you are my mentor, real fortunate to have you พี่ต้อม /ก๊ก สัญรัตน์ องอาจthanks the world have you .my friend/หนุ่ย วิทวัสmamabadminton/ sitter film ;brother sarun and poppie/Kungwanknoff กังวาน จึงธีระพานิช / เอนก จงทวีธรรม/ drum record indi 1;sound enginer by Qสัจพล อินทรสมบัติ/ Koh Wigorn( วิกร สามารถกุล )7dayขอบคุณมากๆโก้ /

packaging by yellow@yellowtreedesign.com Yodเยี่ยม69พี่ยอดเยี่ยม photo/ Mukarpa(มุกอาภา) nuntaka buabow(เอ๋) all proof words/ ; http://www.nimitguitar.com; /The fabric( http://www.thefabricclub.blogspot.com);/ zip bar;/


Contack me http://paradeeproject.blogspot.com/ hattaya123@yahoo.co.uk

รายละเอียดงานอัลบั้ม Only you ……. เพียงเธอ

ขอพูดถึงงานอัลบั้มใหม่หน่อยนึง
มีรายชื่อเพลงดังนี้

ทะเลเหงา loney on the beach

ตื่นนอน awake 2 /hty.s

คิดถึง missing /hty.s

เธอ forever friend /hty.s

กลับมา please come back, don’t go away /hty.s

ขอโทษจริงๆ sorry/bonus tk/ aj.t

นางฟ้า my angle/ bonus tk/aj.t

ขอบคุณ Thank you /hty.s

Life goes on /hty.s


การทำงานครั้งนี้ เหมือนภาพวาด หรือ รูปถ่าย ที่ถ่ายทอดออกมาจากสถาณะการจริง

ในงานชิ้นนี้ ตั้งใจให้ออกมาเป็น Concept Album เพื่อจะเล่าเรื่องในทิศทางที่จะเสนอ มีเพลงร้อง เเละ บรรเลงอย่างละครึ่ง

มีความคิดอยากให้เหมือนดูหนัง หรือ เป็นละครที่เเสดงด้วยเสียง เล่าเรื่องออกมา ด้วยเพลงที่มีความเชื่อมโยงกัน


เพลงที่เพิ่มมา2เพลง เป็นงานdemo ที่กำลังทำ แล้วถูกล้มเลิกไป แต่ก็ก่อแรงบัลดาลใจในทุกเพลงที่อยู่ในalbum

จึงขอนำมาลงไว้ณ.ที่นี้ด้วยใน bonus track

หากแม้มีข้อดีใดๆ ขออุทิศแด่ แรงบัลดาลใจนั้นด้วยในทั้งหมดสำหรับเธอ ขอบคุณแทนเธอคนนั้นด้วย aj.t




Special Thanks,

I would like to thanks my mum, my dad, my sister and whole lot of my family who always there when I feel weak and confused.

Thank you, my teachers, from every schools and university, who untie blindfolds over my eyes ;
Dr. Kris Sucharitkul(ดร.กฤษณ สุจริตกุล), without you this album will never seen daylight. I am humbled that you are my mentor, real fortunate to have you

พี่ต้อม /ก๊ก สัญรัตน์ องอาจthanks the world have you .my friend/หนุ่ย วิทวัสmamabadminton/ sitter film ;brother sarun and poppie/Kungwanknoff กังวาน จึงธีระพานิช / เอนก จงทวีธรรม/

drum record indi 1;sound enginer by Qสัจพล อินทรสมบัติ/ Koh Wigorn( วิกร สามารถกุล )7dayขอบคุณมากๆโก้
/ packaging by yellow@yellowtreedesign.com

Yodเยี่ยม69พี่ยอดเยี่ยม photo/ Mukarpa(มุกอาภา) nuntaka buabow(เอ๋) all proof words/ ; http://www.nimitguitar.com; /The fabric( http://www.thefabricclub.blogspot.com);/ zip bar;/

Contack me http://paradeeproject.blogspot.com/ hattaya123@yahoo.co.uk

จดหมายถึงเพื่อนคนหนึ่ง

ทุกคนต่างคิด เเละ คาดหวัง ว่า.....


พรุ่งนี้ จะดีกว่าวันนี้


เเต่ .... ทุกคน ก้อมีกรรม เป็นของส่วนตัว

ใครเเย่ง เยื่อน เคลื่อนย้าย มิได้

กรรมที่ ทำ..ในกรรมดี เเละเลว

เมื่อนาทีที่มี อยู่ในโอกาสที่เราจะเลือก ...

จงเลือกอย่างมีสติ

เพราะ.... มรดก เเห่งนาทีต่อไป

คือ.... กรรมเเห่งปัจจุบัน



เเม้....มีทาง เลือกเลื่อน เคลื่อนใด ...

ขอให้ท่าน... ...จงจัดสรรค์ด้วยสติเเละเหตุผล

ถึงจะมีเหตุเเห่งบุญเเละกรรมเก่าเอื้อ เชื่อมโยง นำ เรา ให้ได้เกาะเกี่ยว ผูกพัน

เเม้จะมีอุบายใดๆ ...



เชื่อมั้ย? พระเจ้า มักหยอดหลุมพราง เเละกับดักเสมอ

การทดลอง การประเมินนั้น เราเจอกันทุกวัน

ตอบผิดมั่งถูกมั่ง มีสติ เข้าใจมั่ง ไม่ทันมั่ง ก้อ ...ดำเนินกันไป


ขอให้มีจิตใจ เอื้อ และซื่อตรง

ยอมให้เขาทำร้าย ดีกว่าทำร้ายเขา


พรุ่งนี้...มะรืนนี้ ไม่รู้ไม่เห็น

ดี-เลว อาจไม่ปรากฏ

เเต่ตัวเราเอง ... รู้เเน่



พระเจ้าเเละสิ่งศักดิ์สิทธิ์จะมองเราอยู่เสมอ

ทุกสิ่งนั้น ยืนอยู่.....

..โดย พื้นฐานเเห่งกรรม



*** ทุกสิ่ง เกิดขึ้น ดำรงค์อยู่ เเละ สูญสลายไป เสมอ ***

ขอจงมีความสุข ในเส้นทางที่เราได้เลือก


ทุกสิ่งจะผ่านพ้นไป ...เสมอ

เวลาที่ดี ...จะผ่านไปเร็ว เเละความเจ็บปวดมักจะเชื่องช้าอย่างน่าใจหาย


ผมมีคำอยู่คำนึง ......ชอบพูดกะลูกศิษย์ เเละพวกๆกันว่า

*** จงเรียนรู้.... เข้าใจ ...เเละ ยอมรับ ในสิ่งที่จะได้เผชิญ ***


อย่าเพิ่งรำคาญละกัน คุณ จรินพร

ชีวิตดำเนินต่อไป

ว่างๆคุยกันนะท่าน


พลังจงอยู่คู่ท่าน แข็งเเรง

หนึ่ง หัทยา สงวนสิน

ในทัศนะของผม .....ดนตรี ศิลปะจะบ่งบอก สภาวะ สถาณการณ์ ในแต่ละยุคสมัย

ศิลปะที่เป็นที่นิยม ในยุคสมัยนั้นๆ .....ก็จะเป็นตัวบอกวัด ว่าคนในยุคสมัย ในภูมิประเทศนั้นๆ นั้น คิดอ่าน มีนิสัย ความเป็นอยู่เช่นไร

ดนตรีที่ซับซ้อน หรือ ที่ต้องอาศัย การใช้วลา ในการเข้าใจ รับการสื่อสาร ในจินตนาการ ที่มีความลึกซึ้งของความถี่เสียง จังหวะจะโคนต่างๆ จะมีความนิยม ที่ลดน้อยลงไปเรื่อยๆ ตามยุคสมัย

โดยที่มีเวลา เป็นจำกัดในทุกๆสิ่ง มีผลส่งต่อกระทบมายังความลึกซึ้ง ในการรียนรู้ รับรู้สาร ที่ศิลปินสื่อสารนำเสนอ

ไม่มีความหวังใดๆ ในการพัฒนาศิลปะที่ละเอียดอ่อน ในประเทศด้อยพัฒนา การศึกษาต่ำ ในประเทศที่มีสถิติ การอ่านหนังสือ เฉลี่ยต่อคน เพียงไม่กี่บรรทัด สภาพเศรฐกิจย่ำแย่ ปากกัดตีนถีบ อัตราเฉลี่ย สถิติแย่ๆแง่มุมต่างๆเพิ่มขึ้นตลอดเวลา


ในทัศนะของผม คิดว่าสิ่งที่มีอิทธิพล อย่างมากต่อศิลปะ คือ ...การศึกษา

การศึกษามีผลส่งผลต่อ การเข้าใจ เข้าถึงการเสพศิลปะ และ ดนตรี เป็นอย่างมาก แม้จะไม่ใช่ทั้งหมด


ศิลปะ คือ..เรื่องของ ประสพการณ์ การเรียนรู้ซึมซับ เข้าใจ และคลี่คลาย

มันคือ การถ่ายทอดองค์ความรู้หนึ่งไปสู่ สังคม ถึงผู้รับสาร

***ซึ่งจำเป็นอย่างยิ่ง ที่ต้องอาศัยความรู้ และ ประสพการณ์ ที่จะนำสู่ความเข้าใจ***

ทีนี้เรามามองสิ่งที่สังคมกำลังได้รับมาจากยุคสมัย ซึ่งมีผลแน่นอนกับ ศิลปะ และ ดนตรีแง่การสร้างงาน ศิลปะ และ ดนตรีเชิงธุรกิจในบางครั้ง การเสี่ยงทำในสิ่งใหม่ หรือ แตกต่าง ในทิศทางกระแสตลาด ก็นับเป็นสิ่งที่ต้องหลีกเลี่ยง

เพื่อไม่ให้ส่งผลกระทบ ต่อผลตอบแทนในการประกอบการดนตรี ที่ขายได้ ในเนื้อหา รูปแบบภาพพจน์ ที่เคยทำกันมา และ ถูกทำซ้ำซาก อย่างต่อเนื่อง

ก็คือ สิ่งที่ทำมาตอบสนอง กลุ่มลูกค้า ซึ่งก็ไม่มีทางเลือกมากเช่นกันที่จะเดินหนี หลบหลีก สรรหาค้นพบความงาม ทางศิลปะ ที่ตัวเค้าต้องการอย่างแท้จริง



แง่พฤติกรรมผู้บริโภคความง่ายในการ ส่งผ่านข้อมูล การหางานดนตรีต่างๆฟังได้ ลบทิ้ง เปลี่ยนแปลงอย่าง่ายดาย ไม่ว่าจะใช้ internet ซื้อเครื่องเล่น mp3 เครื่องไม่กี่ร้อยบาท มาเพื่อที่จะมีเรื่องคุยเรื่องเดียวกัน รับการบ่มเพาะรสนิยมมาทางอ้อมเหมือนกัน

จริงอยู่ แง่นึง คือ จะมีข้อมูลต่างๆเข้ามาอย่างมากมาย แต่ ในแง่ของศิลปิน ทำงานแล้วไม่ได้รับผลตอบแทนเท่าที่ควร ก็ส่งผลกระทบ ให้คนสร้างงานต่างๆ มีความเดือดร้อนในความเป็นอยู่

ดังนั้น กลับมาที่แง่การสร้างงาน จึงทำให้ผู้สร้าง ทำยังไงก็ได้ ให้เพลงดัง เพื่อหวังมาขายงาน การแสดงตามที่ต่างๆ กับคนหมู่มาก ที่มีการศึกษา รสนิยม ชีวิตที่ถูกขีดมาให้ได้รับได้รู้เท่านี้ เค้าจึงต้องทำงานออกมาแบบนี้



เคยสังเกตุไม้ครับ.... ว่า ทำไมเวลาดูหนัง ฟังเพลง พวกคุณจึง ต้องไปดูหนังฝรั่ง ฟังเพลงต่างชาติ

คำตอบง่ายดาย .....ธุรกิจหนัง ดนตรีโดยมากที่เป็นอยู่ในบ้านเรา

เค้าทำงานมา รับสนองคนหมู่มาก ซึ่งการศึกษา ความรู้ รสนิยม อยู่ในที่ๆท่านต้องเข้าใจ

ขอใช้คำว่า จำกัดจำเขี่ยน่าเห็นใจ และ น่าหดหู่ในเวลาเดียวกัน

ที่ไม่สามารถแยก สุนทรียะ แห่งเสียง แห่งศิลปะ ออกจากธุรกิจการค้าได้



**จะไปเป็นลาวโดดเด่น....ดังความฝัน **
หรือ อะไรนั่นแหละ ที่ฟังแล้วขนลุกทุกครั้ง ที่คนตามไปหลงรักทั้งเมือง มีจุดร่วมให้คิดในสิ่งเดียวกัน จริงๆน่าจะร้องว่า

**จะไปเป็น สินค้า นายทุน หลอกตังค์กัน.**......**.smsนั้น เชียร์กัน นายทุนรวย**

มันก็บอกแล้ว ว่า...... เราจะต้องอยู่กันอย่างไร หายใจแบบไหน บนที่แห่งนี้


ในยุคสมัยทุนนิยม ที่มีนายทุน หรือ ผู้ประกอบการ ต้องการนำเสนอ ทิศทางชี้นำความต้องการ ของการเสพสื่อ ศิลปะต่างๆ รวมทั้งดนตรี เพื่อ ชนหมู่มาก คิด เสพ บริโภค สิ่งต่างๆที่พวกเค้าจะยัดเยียดเข้ามา


โดยการยึดครองโดยสื่อ


จริงๆแล้ว มันคือสินค้าชนิดนึง อย่าเอา ศิลปะวิจารณ์ มาวิพากษ์ สิ่งที่ไม่ใช่ศิลปะ

อาจกล่าวแรงไป .........เราอาจเรียกมันว่า

***สิ่งที่มีคุณค่าทางศิลปะต่ำ****



การที่คนป่วยๆเช่นผม มาใช้เวลาจิ้มพิมพ์ ทีละนิ้ว อย่างงกๆเงิ่นๆ มันก็เป็นแค่ หน้าอะไรหน้านึง ซึ่งมีตัวหนังสือน่ารำคาญ ยั้วเยี้ย ควรละสายตามองผ่าน กดให้มันผ่านไปโดยเร็วที่สุด

**จริงๆแล้ว นี่คือศิลปะในการคิด และ แสดงทัศนะคติ**

ที่ก็ถูกเมินมองไปเช่นกัน เหมือนกับดนตรีที่มีความละเอียดอ่อน
แต่คนหมู่มาก ก็ไม่ได้ใส่ใจอะไรกับมัน




ด้วยความเคารพครับ จากใจจริง ว่าจะไม่คิดเห็นอะไรแล้วนะ -


ขอโทษหากไม่ถูกใจใครขอบคุณที่สละเวลาอ่านครับรับ






ผิดชอบทุกอักษร

โดย หัทยา สงวนสิน

Missing post

เรื่องเล่า เเบบหัทยา^^
Missing post

บ่ายวันหนึ่ง ในบ้านหลังเล็กๆ ในเขตพื้นที่คลองเตย



ข้าพเจ้าเฝ้ารอจดหมายลงทะเบียน ด้วยความรู้สึดอ่อนเพลียอันมีเหตุมาจาก การนอนเกือบเช้า



ตื่นเช้ามาหลายวัน
**ช่วงนี้หลับตาไป ฝันไม่ค่อยดีเลย**



และแล้ว ในช่วงเวลาเบลอๆ สลึมสลือนั้น ก็ได้ยินเสียงหมาเห่าดังขึ้นระงม ฉุดข้าพเจ้ารีบลุกขึ้น ยืนชะโงกจากชั้นบนเพื่อมองดูว่า ใช่สิ่งที่รอคอยหรือไม่


**ปรากฏ ใช่จริงๆครับ ** เห็นหลังไวๆเจ้าหน้าที่ไปรษณีย์ ซึ่งตอนที่เห็น ** ท่านก็รีบควบรถจากไปแล้ว

*** เร็วเกินเสียงตะโกนให้หยุดรอ จะเรียกทัน*****



สักครู่ข้าพเจ้าจึงลงไป ด้วยความหงุดหงิด หยิบกระดาษแจ้ง **ไม่มีผู้รับไปรษณีย์ **ให้ไปรับที่นั่นที่นี่ สาเหตุจาก บ้านปิดไม่มีผู้รับ ยิ่งทำให้ข้าพเจ้า แทบเผลอสบถ สรรเสริญ บุพการีของท่านบุรุษไปรษณีย์ท่านนั้น**บ้าเอ้ยย** ไม่มีผู้รับ บ้านปิดได้ไงวะ**

-ข้าพเจ้าสบถออกมาจนได้ทั้งๆ ที่ตัวบ้านชั้นใน เปิดประตูกว้าง อย่างเห็นได้ชัดเจน แม้จะเป็นมุมมองจากภายนอก

ข้าพเจ้าไม่รอช้า โทรไปตามเบอร์ที่แจ้งไว้ ในเอกสารแจ้งไม่มีผู้รับนั้นทันทีเมื่อโทรไป

มีเจ้าหน้าที่รับ ที่ดูพูดไม่ค่อยรู้เรื่อง สมกับชิ่อองค์กรณ์ การสื่อสารแห่งประเทศไทย ข้าพเจ้าจึงขอทราบชื่อ เจ้าหน้าที่ที่เรียนสายรับเรื่องจากข้าพเจ้า** ปรากฏว่าคุยกันรู้เรื่องขึ้น **

ข้าพเจ้าแจ้งเหตุทั้งหมด ในความผิดพลาด จากขอข้อมูลทั้งหมด จนกลายเป็นขอร้องเรียน และ มีวี่แววสรุปลงว่า เอกสารลงทะเบียนสำคัญชิ้นนี้จะได้รับล่าช้าไปอีกวัน

ในขณะที่ข้าพเจ้าวู่วามในการแก้เหตุ จนน่าจะกลายเป็นเรื่องไม่เป็นเรื่องนั้น

สุภาพสตรีอายุ60 คือแม่ของข้าพเจ้า ตัดสินใจ นั่งวินมอเตอร์ไซด์ วิ่งไปที่ทำการไปรษณีย์ย่อย เขตคลองเตย แล้วทำการไล่เบี้ย แจ้งให้โทรตามตัว เจ้าหน้าที่ส่งไปรษณีย์ผู้นั้น มาให้ได้ในการด่วน

**สำเร็จครับ** พลังแห่งความรักที่มีต่อลูก และ ความถูกต้องที่ควรจะเกิด****

เค้ารีบนำจดหมายมาให้ พร้อมขอโทษขอโพย อย่างจ้าละหวั่น

**จดหมายที่ว่าคือ จดหมายหลายฉบับ ส่งมา4ฉบับ แจ้งผลตรวจร่างกาย และ นัดตรวจพิเศษ จากสถาบันมะเร็งแห่งชาติ ที่พยายามส่งมายัง น้องสาวของข้าพเจ้า

ซึ่งส่งมาตั้งแต่เดือนกุมภาพันธ์ ขณะนี้เดือน พฤษภาคม ช้าไป 4 เดือน เหตุที่สถาบันมะเร็งแห่งชาติ ส่งจดหมาย นัดตรวจพิเศษ เนื่องจากพบเนื้อเยื่อต้องสงสัย เป็นมะเร็งแต่ดัน ส่งจดหมายไปตามที่อยู่ในบัตรประชาชน

ทั้งๆ ที่ให้ที่อยู่ปัจจุบันที่สามารถติดต่อได้ พร้อมทั้งเบอร์โทรศัพท์ที่ใช้ติดต่อได้จริง แต่ก็ไม่ได้ส่งมาตามที่อยู่แจ้งไว้นั้นทะเบียนบ้านในบัตรประชาชน คือ บ้านที่ต้องนำชื่อไปลงไว้ เพื่อสิทธิ์ในการครอบครองที่ดินผืนหนึ่ง บนเขาที่อยู่ไกลคนงานที่ดูแลที่ดิน ก็ละเลย ไม่ได้คิดว่าเป็นเรื่องสำคัญ

กว่าจะมีคนที่รู้ว่าสำคัญ มาเห็น แล้วแจ้งทางบ้าน จนหาวิธีส่งลงมา ก็ใช้เวลาอยู่นาน จ้างส่งฝากรถที่ลงจากที่นั่น เข้าเมือง กว่าจะรอส่งไปรษณีย์

คำถามว่า...ทำไมทางสถาบันจึงไม่ติดต่อ โดยทางที่อยู่ปัจจุบันที่ให้ไว้ ....ทำไมไม่โทรตาม ......ทำไมพนักงานไปรษณีย์ผู้นั้น ต้องมีเหตุอะไรดลใจไม่รอเจ้าบ้าน แค่หมาเห่าหรือ....

ทำไมผมจึงรับจดหมายไม่ทัน ....ทำไมไปโวยวายจะร้องเรียน เจ้าหน้าที่แทนที่จะรีบเอาจดหมาย…. ทำไมคนงานถึงงี่เง่า ละเลย ......ทำไม........

งานนี้แม่ข้าพเจ้า เป็น hero ครับ ........สุภาพสตรีอายุ60 ที่เหมือนจะเริ่มเบลอๆหลายๆเรื่อง แต่เรื่องความรักลูก ไม่มีเบลอครับ

ข้าพเจ้าพิมพ์ออกมาโดยที่ hero ผู้นั้นคงไม่มีทางรู้ เพราะ ผมก็ไม่ได้ส่งจดหมายสื่อสารกับแม่ แม้เครื่องพิมพ์จะอยู่ ในบ้านเดียวกัน แต่ผมส่งสาสน์ ไปอีกดินแดน อีกทวีปนึง นี่ก็อาจเป็น missing post อีกอันนึงหละมั้งครับ

หัทยา15/5/ 08


;ﾟ✎･HATTAYA✿PROJECT2 *.:｡

✿*PARRADEE II - ONLY YOU｡.:* *.:｡✿*ﾟ;ﾟ✎